شهر ممنوعه کجاست؟ - بارازعلی

شهر ممنوعه، شهری قدیمی در منطقه پکن، پایتخت کشور چین است و یکی از مهم ترین دیدنی های تاریخی این کشور محسوب می گردد. عده ای این شهر را وسیع ترین و کامل ترین مجموعه معماری چوبی در دنیا می شناسند.

احداث شهر ممنوعه در سال 1406 میلادی با دستور جو دی دومین امپراتور سلسله مینگ شروع شد و ساخت آن 14 سال طول کشید. تا سال 1911 میلادی و نابودی سلسله چینگ (نزدیک به 500 سال)، 24 امپراتور در این شهر اقامت داشته اند. از سال 1924 بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد شد و ممنوعه بودن آن سرانجام یافت.

این اثر نادر با ساختاری مستطیل شکل در مساحتی حدود 72 هکتار ساخته شده است. دیواری با ارتفاع 10 متر و خندقی با عرض 52 متر دورتا دور مجموعه را فراگرفته است. دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده است. بر روی ضلع جنوبی دروازه نیم روز و بر روی ضلع شمالی دروازه نیروی ایزدی قرار گرفته است. دیوار ها ضخیم هستند و طراحی آن ها به گونه ای است که در برابر آتش توپخانه آن موقع مقاومت نمایند.

شهر ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته شده است. طرح کلی، وسعت، نوع معماری، رنگ و تزیینات، همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه بیشتری را به خود جلب می نمایند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپراتوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده است. قصر تای حه، مرکز تمام شهر ممنوعه بوده و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می گردد. این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است. در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور پسر آسمانی اژدهای حقیقی نامیده می گردد. قصر تای حه با حدود 13 هزار شکل اژدها تزیین شده است.

تعداد قصر ها و اتاق ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. گفته می گردد جمعا 9999.5 اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشینیان چینی، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای 10 هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می شدند، باید خویشتندار بوده و شمار اتاق های آن ها نباید از تعداد اتاق های امپراتور آسمانی بیشتر می شد. از این رو تعداد اتاق های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از تعداد اتاق های کاخ آسمانی است. (ظاهرا آن نیم اتاق تنها یک راه پله را در بر می گیرد.)

معماری مجموعه شهر ممنوعه تبلور نگرش و درایت مردم چین است. این مجموعه سراسر پر از مجموعه های عجیب وغریب است. به عنوان مثال سکوی سفید رنگ قصر تای حه که این قصر را مجلل نموده، از نفوذ رطوبت به قصر نیز جلوگیری می نماید. برای زهکشی این سکو، از بیش از یک هزار مجسمه سر اژدها استفاده شده و هنگام بارش باران آب زهکشی شده از دهان اژدهایان فوران می نماید. همچنین از آنجایی که مجموعه شهر ممنوعه چوبی است، این کار ظاهرا در پیشگیری از آتش سوزی موثر بوده است. در میان حیاط این شهر نیز جمعا 308 ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب دیده می گردد که در تمام طول سال برای پیشگیری از آتش سوزی به کار می رفته است. در زمستان برای جلوگیری از یخ زدگی، این ظرف ها را روی آتش می گذاشتند.

مظابق یادداشت های تاریخی، در سلسله مینگ 100 هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه عظیم باستانی نقش داشته اند. مصالح ساختمانی مصرفی از سراسر کشور حتی استان یونن در فاصله چند هزار کیلومتری تهیه شده است. تعداد اشیای یافت شده در این شهر به یک میلیون می رسدو یک ششم شمار کل کشفیات چین را شامل می گردد.

تقسیم بندی

قصر های باستانی به دو بخش تقسیم می شدند

1. بخش اصلی، بخش محل برگزاری مراسم های مهم و بزرگ و صدور دستور توسط امپراتور است و بنا های عمده آن را کاخ تای حه، کاخ چون حه و کاخ بایو حه تشکیل می دهند. قصر های پرجلال و شکوهی همانند قصر های ترسیم شده در افسانه ها هستند. بخش عقبی این قصر ها که دربار درونی نام دارند، محل انجام امور سیاسی و کشورداری برای امپراتور، کاخ های اقامت زنان و ندیمه های دربار است.
2. قصر چیان چینگ، قصر کونین و باغ امپراتوری که از جمله بنا های مهم این بخش محسوب می شوند، سرشار از محیط زندگی هستند. این کاخ ها با باغ، قرائت خانه، اتاق های متنوع و سنگ های مصنوعی در حیاط دیگری قرار دارند

آدرس

کشور چین، پکن

راستا دسترسی

اگر با تور همراه باشید، به راحتی می توانید از همه مکان های دیدنی از جمله این شهر دیدن کنید. اما در صورتی که به تنهایی سفر می کنید هم دسترسی به شهر ممنوعه آسان است و با استفاده از مترو می توانید به این کاخ موزه تاریخی برسید.