پرده بکارت بسته (بدون منفذ) چیست؟ - بارازعلی

سرویس سلامت - پرده بکارت از لحاظ ظاهری به 5 دسته عمده تقسیم بندی می گردد که از جمله آن ها می توان به پرده بکارت حلقوی، دیواره ای، مشبک، بسته و پرده بکارت دندانه دار اشاره کرد. تحقیقات نشان داده که پرده بکارت حلقوی بیشترین فراوانی را در میان انواع دیگر دارد و پرده بکارت بسته نیز نوع خاصی از این دسته را شامل می گردد.

پرده بکارت چیست؟

پرده بکارت بخش خارجی اندام جنسی زنانه است و دقیقا در ورودی دهانه واژن قرار گرفته است. اما ورودی دهانه واژن در برخی از افراد در همان ابتدای اندام تناسلی است و به سادگی قابل رویت و تشخیص است و در برخی نیز در عمق است و مشاهده آن به طور معمول امکان پذیر نیست. این عضو از اندام تناسلی تقریبا صورتی رنگ

و در بیشتر موارد هلالی شکل است (البته می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.) تقریبا در تمام خانم های جوان یک شکاف بزرگ در غشا پرده بکارت وجود دارد. به عبارت دیگر، پرده بکارت به طور کامل دهانه واژن را مسدود نمی کند.

پرده بکارت بسته (پرده بکارت بدون منفذ)

پرده بکارت بسته (Imperforated hymen) یک رویداد نادر بوده که شیوع آن تقریبا در یک درصد نوزادان دختر دیده می گردد. اگرچه ممکن است این ناهنجاری در دوران شیرخوارگی تشخیص داده گردد، اما اغلب در سنین 9 تا 15 سالگی خود را نشان خواهد داد.

این ناهنجاری مادرزادی، بایستی با استفاده از سونوگرافی تشخیص داده گردد تا سیستم ادراری فرد دچار مسائلی مانند احتباس ادرار نگردد.

بسته شدن پرده عموما در طول سال های نوجوانی رخ می دهد. با این وجود این مشکل می تواند در آزمایشات بدو تولد هم تشخیص داده گردد. واضح است که این نوع پرده در بیشتر موارد موروثی است و همچنین می تواند در نتیجه نقص نموی و آناتومیکی سلول های مخاطی مرکزی پرده باشد. عوامل التهابی نیز می توانند از دیگر دلایل این مشکل و مسائل مشابه باشند.

بیشتر بخوانید: ترمیم پرده بکارت به چه صورت انجام می گردد؟

علائم بیماری ناشی از وجود پرده بکارت بسته

معمولا بیماران دارای این نوع پرده نادر که از دوران کودکی همراه آن ها بوده ولی به وجود آن پی نبرده اند علائمی همچون:

• احتباس ادراری
• درد شکم
• احساس خروج توده از واژن
• عدم دفع مدفوع

را در خود احساس می نمایند که در گزارش های مربوط به شرح حال این بیماران علائم ذکر شده آورده شده است. علت انسداد دستگاه ادراری، اثرات مکانیکی رحم و واژن متسع است.

معمولا در مشاهده دستگاه تناسلی خارجی توده برآمده آبی رنگ در دهانه ورودی واژن به چشم می خورد که هیچ گونه منفذی برای دهانه ورودی واژن وجود ندارد. در معاینه شکم و رکتوم توده های نرم با اندازه تقریبی 10 تا 12 سانتیمتر لمس می گردد.

خون قاعدگی به تدریج و بعد از چند ماه در داخل واژن، رحم و احتمالاً لوله های فالوپ جمع شده و آن ها را مسدود می کند. به این حالت بیماری هماتوکولپوس (hematocolpos) گفته می گردد.

درمان پرده بکارت بسته

درمان پرده بکارت بسته شامل برش پرده، تخلیه مایع تجمع یافته و خارج سازی (excision) بافت پرده بکارت است.

چنانچه پاره شدن پرده بکارت به درستی انجام گردد، فرد بیمار دیگر با مشکل جمع شدن خون در دوران قاعدگی روبرو نمی گردد و در سنین بالاتر نیز می تواند بدون هیچگونه مسئله ای مانند سایر خانم ها از زندگی جنسی خود لذت برده و باردار گردد.

به رغم نادر بودن این ناهنجاری، در دختران بالغ شده که با علائم دستگاه ادراری (سوزش و تکرر ادرار، احتباس ادراری و انسداد) و عدم قاعدگی مراجعه می نمایند، پزشکان متخصص بایستی پرده بکارت بدون منفذ را در هنگام تشخیص خود مد نظر داشته باشند.

در ایران این عمل به دلیل حساس بودن موضوع پرده بکارت در زندگی آینده دختر، با مجوز قضایی و صدور گواهی لازم انجام می گردد تا بیماران نگرانی خاصی نداشته باشند.

این عمل اما نباید روی بچه ها انجام گردد زیرا استروژن کافی در بدن خود ندارند. باید ابتدا سطح استروژن در بدن از طریق آزمایش سینه که علائمی از بزرگ شدن سینه را نشان می دهد، اندازه گیری گردد.

پس از عمل جراحی پرده بکارت بسته چه کنیم؟

• معمولا بعد از جراحی ممکن است لازم باشد بیمار میله مخصوصی (dilators) را هر روز در واژن خود به مدت 15 دقیقه وارد کند تا مانع از بسته شدن دوباره شکاف شده و واژن را باز نگه دارد.
• بعد از دوران ریکاوری، بیمار دوران پریود عادی خواهد داشت و می تواند رابطه جنسی و زایمان داشته باشد.