تپه های اسرارآمیز میما؛ واشنگتن - بارازعلی

دنیای امروز را اسراری شگفت انگیز و در بسیاری موارد عجایبی مرموز دربرگرفته است که هنوز با گذشت هزاران سال از پیدایش بسیاری از این آثار اسرارآمیز آن هم در کنار پیشرفت قابل توجه علم، هستند مواردی که بشر نتوانسته است علتی قانع کننده و علمی برای ایجاد آن ها بیان کند. از عجایب هفت گانه طبیعی گرفته تا بسیاری از دیدنی های رمزآلود که امروزه هر کدام به یکی از جاذبه های گردشگری و دیدنی های محبوب تبدیل شده است.

در شمال غرب آمریکا و در بیابان های نزدیک المپیا در واشنگتن، یکی از عجایب اسرارآمیز طبیعی مشاهده می گردد که کنجکاوی جمع زیادی از کارشناسان را تحریک نموده است. در این قسمت از خاک آمریکا، می توان هزاران هزار تپه پوشیده از چمن را یافت که همچون حبابی بزرگ از زمین بیرون زده است. این تپه های اسرارآمیز به تپه های میما نامگذاری شده است. مقدار این حباب های مرموز، یکسان نیست و از بسیار کوچک تا بسیار بزرگ با ارتفاعی نزدیک به 2 متر و مساحتی بالغ بر چندین متر را می توان در بین آن ها مشاهده کرد.

چارلز ویلکس (Charles Wilkes)، کاشف این تپه های اسرارآمیز است که در سال 1841 میلادی، پیروز به کشف آن ها شد. از آن موقع به بعد، دانشمندان بسیاری در خصوص این اکتشاف منحصر به فرد، نظریات، حدس و گمان و بحث و گفتگوهای بسیاری را ابراز داشته اند. در ابتدای امر، ویلکس تصور می کرد که آن ها درواقع گورهای سرخپوستانی هستند که در دوران باستان زندگی می کردند.

ولی پس از حفاری هایی که در این منطقه انجام شد، هیچ استخوان یا اثری از جنازه سرخپوستی یافت نشد و این نظریه عملا اشتباه اعلام شد. هر چند امروزه می دانیم که این تپه ها دارای عمری بالغ بر هزاران سال هستند، ولی همچنان نمی دانیم که چه کسانی یا چه چیزی سبب ایجاد آن ها شده است. همانگونه که پیشتر نیز بیان شد، در طول سال ها، ده ها نظریه در خصوص علت ایجاد این تپه های مرموز مطرح شد که می توان به زمین لرزه، یخچال های طبیعی و حتی موجودات فضایی اشاره نمود.

جالب است بدانید که تپه های میما، منحصرا مختص شهر واشنگتن نیست. بلکه مجموعه هایی مشابه به این آثار اعجاب انگیز در دیگر ایالات آمریکا و حتی در سراسر دنیا نیز یافت شده است. البته در این میان تنها قطب جنوب، فاقد این تپه های اسرارآمیز است. در کالیفرنیا و اورگان از این تپه ها به عنوان تپه های هگولول (hogwallow mounds)، در نیومکزیکو و کلرادو به نام تپه های چمنزار یا تپه های چمنی و در استان های جنوب شرقی آمریکا به عنوان تپه های ارواح شناخته می گردد. این در حالی است که در آفریقای جنوبی به آن ها heuweltjies یا توده های کوچک گفته می گردد. مردم برزیل نیز این آثار مرموز را campos de murundus یا زمین های کوهستانی می نامند. شکل، مقدار و ترکیب تپه ها با توجه به موقعیت قرارگیری آن ها فرق دارد. درواقع از مکانی به مکان دیگر، متغیر است. آن ها معمولا به شکل بیضی یا دایره ای بوده و از خاک تیره تر مخلوط با مواد آلی ازجمله زغال چوب در بالای بستر سنگی تشکیل شده است.

یکی از مشهورترین تئوری هایی که به نظر می رسد در بین بعضی از دانشمندان دارای اعتبار بالایی است، ایجاد این تپه ها به وسیله موش های کیسه دار کوچکی است که تونل هایی را برای پنهان شدن در زیر زمین کنده اند.

با توجه به این نظریه می توان چنین استنباط کرد که هر یک از این تپه های میما، به کوشش تعداد زیادی از نسل این موش های کیسه دار ایجاد شده است. با این حال، این موجودات معمولا منزوی و درنده خو هستند و هیچ مدرک یا سندی وجود ندارد که نشان دهد این حیوانات اصلا در این زمین های قدیمی، حضور داشته باشند.

موضوع دیگری وجود دارد که به کل این تئوری را کذب و بی اساس جلوه می دهد. آن هم حضور سنگ های بزرگی است که معمولا در زیر یا روی تپه های میما، یافت می گردد. سنگ هایی که بسیار بزرگ بوده و قطعا موش های کیسه دار یا گافرها، نمی توانستند آن ها را حرکت دهند. از این گذشته، بعضی از این تپه های کهن در مکانی مشاهده می گردد که هیچ موش کیسه ای یافت نشده و هرگز نیز در گذشته در این مکان، زندگی ننموده اند. نظریه ای نیز وجود دارد که نشان می دهد این تپه ها احتمالا از انباشت و تجمع رسوبات در اثر وزیدن باد در پیرامون توده های گیاهی ایجاد شده است. ارائه دهندگان این نظریه، آن را نبکا (nabkhas) می نامند. جالب است بدانید که نبکا درواقع، چیزی است که به علت فرسایش بادی، خیس بودن منطقه و نیز پوشش گیاهی ایجاد شده و گیاه با قرارگیری در جهت حمل و ترانزیت فرسایشی بادی، باعث ایجاد مانع می گردد. همین امر سبب می گردد تا در پای گیاه، تجمعی از ماسه ها ایجاد گردد و پس از گذشت زمانی طولانی، تلی از ماسه با برآمدگی یا تاجی از پوشش گیاهی نمودار گردد که به تله گیاهی یا نبکا معروفیت دارد. معمولا می توان نبکا را در منطقه ها خشک، مانند صحرای عربی و بعلاوه در نیومکزیکو واقع در آمریکا، یافت.

هرچند هنوز به طور دقیق و علمی نمی توان علت ایجاد تپه های میما و همچون آن ها را بیان کرد، ولی در کنار تمامی نظریه های ارائه شده، نظریه دیگری نیز وجود دارد که دانستن آن، خالی از لطف نخواهد بود. بعضی معتقدند که شن ها و سنگ هایی که روی یخچال های طبیعی، رودخانه یخی یا حتی یک توده یخ غلتان قرار داشته است، براثر ذوب شدن آن ها در یک جا جمع شده و به حالت امروزی تبدیل شده است. طی این نظریه این توده های حباب مانند به فنجان خورشید معروفیت یافته است. تپه های میما در واشنگتن، نزدیک به 30 هزار هکتار از اراضی را پوشش داده بود و زمانی تعداد آن ها بالغ بر 900 هزار تپه می شد. این در حالی است که عوامل مختلفی از جمله توسعه مسکن، ساخت و ساز جاده ای، کشاورزی و سایر پروژه های توسعه ای، باعث نابودی و از بین رفتن بخش بزرگی از آن ها شد. تپه های به جامانده امروزی، در حال حاضر به عنوان یک نشانه طبیعی ملی شناخته می گردد و تحت حفاظت منطقه طبیعی تپه های میما واقع شده است. تپه های میما در حال حاضر در جنوب شهر ترستون (Thurston) واشنگتن در بخش اسکاتر کریک یونیت (Scatter Creek Unit)، واقع شده است.